Ο Θρύλος των Θρύλων Legenda legendelor
Cornelia Păun Heinzel Legenda legendelor / Κορνέλια Παούν Χάϊντσελ Ο Θρύλος των Θρύλων
Μια μέρα ο Θεός κάλεσε τον Άγιο Πέτρο σ’ αυτόν και του είπε:
– Άγιε Πέτρε, θα ήθελα να περάσεις από τον κόσμο για να μάθεις τι κάνουν οι άνθρωποι. Τους δώρισα την Αγία Γραφή, η οποία είναι γεμάτη διδασκαλίες για να τους καθοδηγήσει και να είναι παράδειγμα στη ζωή τους• τους έφερα στη γη ταλαντούχους συγγραφείς που να δημιουργούν παραμύθια για παιδιά, θρησκευτικά ή ιστορικά μυθιστορήματα, εμπνευσμένα από την ιστορία των λαών τους• τους έστειλα ποιητές για να τους συναρπάζουν όλους με τη μαγεία των στίχων τους• τους δημιούργησα μουσικούς για να τους γοητεύουν με τη συγχορδία των τραγουδιών τους• τους δώρισα ραψωδούς και τραγουδιστές με χάρισμα για να τραγουδάνε και να ερμηνεύουν τις υπέροχες δημιουργίες τους• τους πρόσφερα ηθοποιούς που να παίζουν με αφοσίωση και ταλέντο τις δημιουργίες των δραματουργών. Θέλω να μάθω, αν οι άνθρωποι απολαμβάνουν αυτά τα δώρα από μένα, αν όλα αυτά δημιουργημένα γι’αυτούς από την ψυχή, τους άλλαξε τη ζωή προς το καλύτερο, και το έργο μου δεν ήταν μάταιο.
Ο Άγιος Πέτρος ξεκίνησε αμέσως σ’ ένα μακρύ δρόμο. Ανέβηκε με δυσκολία στις υψηλότερες κορυφές των βουνών, όπου άκουσε τις βουκολικές ποιήσεις, τις μελωδικές μπαλάντες και τις πανέμορφες ιστορίες των ποιμένων, κατέβηκε στις παραλίες με χρυσή και λεπτή άμμο των κρυστάλλινων και βαθιών νερών, ακούγοντας τα τραγούδια και τα ανέκδοτα των ψαράδων, διέσχιζε πόλεις και χωριά, μένοντας ενθουσιασμένος από τη σοφία των παροιμιών και των λαϊκών γνωμικών και παρακολούθησε δίπλα στους ανθρώπους τις θεατρικές παραστάσεις, συμμέτειχε σε παγκόσμιους εορτασμούς οργανωμένους για διάφορες περιστάσεις, μένοντας μαγεμένος από τον πνευματικό πλούτο των οργανωμένων τελετών, συνόδεψε τους ανθρώπους στις εκκλησιαστικές ακολουθίες, συμμετέχοντας μ’ αυτούς στις προσευχές και το ταξίδι του έφτασε στο τέλος.
Επέστρεψε κατευθείαν στον Παράδεισο και επειδή είχε πολλά να πει γι’ αυτά που είδε, παρουσιάστηκε έτσι όπως πρέπει ενώπιον του Κυρίου.
– Άγιε Θεέ, διέσχισα ολόκληρο τον κόσμο, άκουσα τους υπέροχους στίχους των ανθρώπων και τα μελωδικά τραγούδια τους, πήγα και προσευχήθηκα μαζί τους στις εκκλησίες, παρακολούθησα εντυπωσιακές σκηνές θεάτρου και συμμέτειχα σε γοητευτικές γιορτές. Άκουσα ιστορίες, ποιήσεις, γνωμικά, τα οποία είναι απόλαυση του αυτιού και του μυαλού του κάθε ακροατή. Διάβασα με ευχαρίστηση τα παιδικά παραμύθια, ιστορίες όλων των ειδών – μαγικές, φανταστικές, φιλοσοφικές, θρησκευτικές, ρομαντικές, σατυρικές … Έχω όμως μια απορία. Δεν ξέρω τι είδους ιστορίες είναι αυτές που περιέχουν φανταστικά ή θαυμαστά στοιχεία, κεντημένα σε φόντο κάποιου ιστορικού λόγου ή κάποιας μυστικής φαντασίας, στις οποίες εξηγείται η γένεση ενός πράγματος, ενός όντος, το ειδικό χαρακτήρα κάποιου ιστορικού γεγονότος, κάποιου μυθικού ήρωα ή κάποιου φαινομένου. Επειδή είναι διαφορετικές από τις άλλες, θα πρέπει να έχουν ένα ειδικό όνομα.
– Αλήθεια μιλάς, Άγιε Πέτρε. Κι’ εγώ σκέφτηκα πολύ καιρό σ’ αυτό το πράγμα. Διαλογίστηκα πολύ και θέλω ξεκινώντας από σήμερα αυτές οι ειδικές ιστορίες να ονομάζονται «Θρύλους», είπε ο Θεός.
– Θεέ, τότε αυτή με σιγουριά θα είναι «ο Θρύλος των Θρύλων», επειδή περιγράφει την εμφάνιση του θρύλου, είπε ο Άγιος Πέτρος.
poem by Κορνέλια Παούν Χάϊντσελ Cornelia Păun Heinzel from Η στροφή του πεπρωμένου, translated by Tarcisius Iulian Laurenţiu
Submitted by anonym
Comment! | Vote! | Copy!
No comments until now.